نتایج مطالعات جدید نشان می‌دهد،‌ ستاره دریایی محیط آبی اطراف خود را با

استفاده از چشمانی که در نوک بازوهایش قرار دارد، مشاهده می‌کند.

خارپوستان جزو حیوانات باستانی محسوب می شوند که رد آنها در فسیل های متعلق به ۵۳۰ میلیون سال قبل کشف شده است.

وجود سیستم بینایی این موجود از مدت ها قبل اثبات شده بود، اما محققان دید درستی در خصوص نحوه عملکرد این عضو نداشتند.

محققان دانشگاه کپنهاگ عملکرد سیستم بینایی ستاره دریایی را در فاصله ای

بسیار دور از صخره های مرجانی بعنوان منبع اصلی غذا مورد بررسی قرار داده و

نحوه بازگشت بسمت این صخره ها را ارزیابی کردند.

نتایج بدست آمده نشان می دهد، سیستم عصبی ستاره دریایی با ساختار بدنی

مدور، قادر به پردازش اطلاعات بصری است؛ چشمان این موجود دارای گیرنده های

نوری (فوتورسپتور) بسیار ابتدایی است که در طول چند هزار سال کمی تکامل

یافته است.

چشم ها که در نوک بازوها قرار دارند، ترکیبی بوده و ساختاری مشابه خرچنگ، عنکبوت و برخی حشرات دارند.

سیستم بینایی این موجودات دریایی جزو ابتدایی ترین نمونه ها محسوب می شود

که می تواند به درک بهتر نحوه تکامل چشم سایر حیوانات کمک کند.

جدیدترین نتایج در خصوص سیستم بینایی ستاره دریایی در نشست انجمن زیست شناسی تجربی آمریکا ارائه شده است.